Microsoft ги дели податоците на „неопходни“ и „опционални“, ветувајќи транспарентност, но оставајќи ги границите на приватноста јасно дефинирани.
Компанијата Microsoft со години собира кориснички податоци преку својот оперативен систем Windows, а сега прецизно ги анализираше информациите што се евидентираат и колку контрола всушност имаат корисниците врз нив.
Најновите извештаи наведуваат дека Windows 10 (од верзијата 1903) и Windows 11 ги делат податоците во две категории: задолжителни и опционални.
Задолжителни податоци (Required) – без можност за исклучување
Овој тип на податоци се собираат автоматски и корисниците немаат можност да ги оневозможат. Ова вклучува технички информации за уредот, грешките и перформансите, како и информации за вашето користење на услугите на Microsoft (на пр., Find My Device, Cloud Clipboard, Backup, SmartScreen заштита и друго).
Според Microsoft, овие информации се неопходни за безбедноста на системот и правилното функционирање на Windows.
Опционални информации – може да се исклучат
Втората категорија вклучува податоци што корисниците можат да ги оневозможат преку поставките: историја на пишување и говор; податоци за користење на апликации и интернет пребарување; детали за инсталациите и прилагодување на корисничкото искуство.
Microsoft ги користи овие информации за подобрување на производите и персонализирање на содржината, вклучувајќи ги и рекламите.
Корисниците можат да ги прилагодат своите поставки во Settings > Privacy > Diagnostics & feedback. Тука тие го избираат нивото на собирање податоци, како и дали да овозможат дополнителни опции како што се персонализирани искуства (tailored experiences). Важно е да се напомене дека дури и со минимални поставки, основните податоци сè уште се испраќаат до Microsoft.
Microsoft исто така нуди алатка што точно покажува кои информации се собираат, наречена Diagnostic Data Viewer. Сепак, користењето на оваа алатка бара дополнителен простор (до 1GB), па затоа не е овозможено по дифолт.