Во жешката лава на вулканот Јелоустоун опстануваат најразлични микроби, а некои од нив денес се клучни за откривањето на новиот коронавирус.
Јелоустоун е одлично прибежиште за микроспопскиот свет. Во неговите 10.000 хидротермални појави на фумарол и состав опстануваат најразлични микроби.
Меѓу нив се и необичните суштества кои што микробиолозите ги нарекуваат екстремофили, а кои заземаат високо место меѓу значајните научни откритија.
Томас Брок во 1965-та година на изворот Октопод предупредил од “розово-зеленкастата маса“, очигледно од биолошко потекло, “на исклучително високите темпертури на кои што опстојува“.
Овие влакнести организми опстојувале на температура од 82 целзиусови степени, што е зачудувачки и тоа во време кога се сметало дека бактериите не можат да опстанат на повисока температура од 60 целзиусови степени.
Брок се вратил на тоа место една година подоцна со студентот Хадсон Фриз, и заедно пронашле некој ‘поразличен организам’, жолтеникава бактерија отпорна на топлина која што Брок ја нарекол Thermus aquaticus.
Со одгледувањето на таа бактерија дошло до ензим кој ја реплицира ДНК при висока температура, а тој ензим направил верижна полимеризација.
Денес клучната алатка во молекуларната биологија, за верижната полимеризација е 1993-та година кога на биохемичарот Кери Малис му донела Нобелова награда за хемија.
Моментално оваа бактерија се користи за да го засили сигналот на вирусот во поголемиот дел од достапните тестови за Ковид-19, пренесуваат од „National Geographic“.
Откако новиот вирус му пркоси на целиот свет, тестирањето за истиот стана с’рж за неговото следење, а се надеваме и за успорување на пандемијата.
Извор: National Geographic.rs