Живата човечка кожа на роботи ветува пореални и комуникативни машини, со потенцијални придобивки за истражување за нега на кожата или тестирање на производи.

Според научниците, човечката кожа за роботи би можела да ја револуционизира роботиката и козметичката индустрија. Новиот развој вклучува живо ткиво, мешавина од клетки од човечка кожа израснати на база на колаген, поставени на 3D печатена подлога од смола.

Оваа иновативна кожа содржи структури слични на лигаментите кои се наоѓаат кај луѓето и животните, обезбедувајќи сила и флексибилност. Создадени со перфорирање на смолната основа на роботот, овие структури овозможуваат ситни шуплини во форма на V да се пополнат со живо ткиво, држејќи ја кожата на роботот на место.

Научниците потоа ја поставија таа кожа на насмеано роботско лице широко неколку сантиметри, кое беше контролирано со прачки прикачени на основата. Друг експеримент вклучуваше 3D модел во облик на човечка глава со слична големина, иако таа остана неподвижна. Истражувањето поврзано со ова достигнување беше објавено во списанието Cell Reports.

Предности и недостатоци
Како што развојот на технологијата за вештачка интелигенција и другиот напредок ги прошируваат улогите што се бараат од роботите, функциите што се бараат од кожата на роботите исто така почнуваат да се менуваат, вели Мио Каваи од Универзитетот Харвард. Тој сугерира дека кожата слична на човекот може да ја подобри способноста на роботите да комуницираат со луѓето.

Има значителни импликации и за козметичката индустрија. Научниците потрошија еден месец насмевнувајќи го лицето на мал робот, успешно повторувајќи го создавањето на брчки.

Способноста да се создадат брчки на лабораториски примерок со големина на дланка може истовремено да се искористи за тестирање на нови козметички производи и производи за нега на кожата кои би требало да го спречат, одложат или ублажат создавањето на брчките, објаснува Каваи.

И покрај гореспоменатиот напредок, Каваи ги признава ограничувањата на иновативната роботска кожа.

Недостатокот на сензорни функции и недостатокот на крвни садови за снабдување со хранливи материи и течности значи дека не може да преживее долго изложен на воздух, вели Каваи. Решавањето на овие проблеми, додава тој на крајот, вклучува интеграција на нервни механизми и канали за перфузија во ткивото на кожата.

А тоа е веќе ново истражување.