Научниците од американската вселенска агенција НАСА предвидоа кога луѓето би требало да можат да слетаат на астероид, а потоа и на Јупитер и Сатурн.

Во 2010 година, речиси 50 години откако американскиот претседател Џон Ф. Кенеди предложи испраќање луѓе на Месечината, претседателот Барак Обама даде предлог за слетување на луѓе на астероид. Сепак, тоа не е лесна задача, а во 2010 година изгледаше како „невозможна мисија“. Дури и „рокот 2025“ на Обама изгледаше апсурдно.

Десет години подоцна, во 2020 година, вселенското летало на НАСА OSIRIS-REx слета на астероидот Бену за да собере примероци од неговата површина и да пристигне на Земјата во 2023 година.

Научниците сега предвидуваат дека луѓето ќе слетаат на астероид за 50 години, под услов да стигнат до Марс во 2038 година. Ова значи дека на слетувањата на луѓето на небесни објекти, освен Месечината и Марс, би можеле да бидат сведоци многу од оние кои се живи денеска.

Научниците, вклучително и Џонатан Џианг, супервизор на групата и главен научник во лабораторијата а на НАСА за ракетен погон во Пасадена, објавија податоци од нивното истражување. Нивниот модел се заснова на економска анализа и стапката на раст на вселенскиот буџет и напредокот во технологијата од почетокот на вселенската ера.

Џианг рече дека еден од „предизвикувачите“ за спроведување на студија за истражување на длабоката вселена и мисии со екипаж во други светови е фотографијата на Земјата направена од Марс благодарение на роверот Curiosity.

„Тоа е мала точка опкружена со темнина, а ние сме заробени во таа мала точка од нашите ограничени ресурси и климатски варијации. Порано или подоцна, тоа ќе стане опасност за нас“, изјави Џијанг за Interesting Engineering.

Тој смета дека и покрај напредокот на технологијата, луѓето сепак „се однесуваат како деца“. Научникот верува дека друга цивилизација која би ја посетила Земјата би била изненадена што луѓето носат оружје, се борат и се убиваат меѓу себе.

Загриженоста за пренаселеноста, борбата за ресурси, можноста за војна за ресурсите, па дури и евентуално исчезнување, поттикна некои да размислуваат за развој на колонии во вселената и наоѓање дом во други светови.

Оние кои го предлагаат ова како решение, веруваат дека градењето колонии на други светови е речиси гаранција за долгорочен опстанок на луѓето.

Џианг го повтори предупредувањето на професорот Стивен Хокинг кој рече дека луѓето мора да ја напуштат Земјата во следните 200 години ако сакаат да преживеат. Физичарите веруваат дека животот на Земјата е загрозен поради опасност од удари на астероиди, „бегство“ од технологијата со вештачка интелигенција или инвазија на вонземјани. Тој додаде дека пренаселеноста, човечката агресија и климатските промени може да доведат до самоуништување на луѓето.

Хокинг веруваше дека е „премногу ризично да се стават сите јајца на човештвото во една корпа“ и дека идните генерации мора да создадат нов живот во вселената.

Сепак, ваквите мисии бараат детално планирање и зависат од голем број фактори, вклучувајќи ги финансиите и технолошкиот напредок, но и човечка активност подалеку од Земјата. Месечината е најблиското небесно тело до Земјата, а астронаутите веќе го посетиле со вселенски летала. Следниот чекор е лунарна база, што ќе биде важен чекор во подготовката на мисиите на екипажот на Марс. После тоа, луѓето треба да пристигнат на Црвената планета во 2037 година. Во зависност од успехот на мисијата, планирано е да се формира база на Марс која би овозможила нови истражувачки програми и истражување на други објекти во Сончевиот систем.

Ако се оди според планот, слетување на астероиди се очекува во 2073 година, на Јупитер во 2103 година и на Сатурн во 2132 година.