За електричната мобилност нашироко се дебатира и се заговара, но како да се дефинира како еколошки концепт кога во Германија или Кина, на пример, најголемиот дел од електричната енергија доаѓа од термоцентралите, кои произведуваат огромни количини на јаглерод диоксид (CO2)
Потребата за струја е огромна, а неколку илјади ветерни електрани повеќе личат на удобен декор покрај автопатиштата отколку како сериозно решение за растечките потреби на населението и индустријата.
Германскиот експерт за автомобилска индустрија и шеф на Центарот за автомобилско истражување (CAR), Фердинанд Дуденхофер, тврди дека враќањето на нуклеарната енергија е неизбежна за да се активира проширувањето на електромобилноста договорена меѓу владејачките партии SPD, Зелените и FDP.
„Ако ја сфатиме сериозно електромобилноста во Германија, не можеме да го направиме тоа без нуклеарни централи“, вели Дуденхофер за Augsburger Allgemeine. „За да ги опслужиме електричните автомобили со енергија во 2050 година, би ни биле потребни 39.000 дополнителни ветерници“.
Тоа не е изводливо. Единствениот излез е изградбата на нови нуклеарни централи, кои денес се побезбедни отколку во минатото. Но, партиите во владејачката коалиција во моментов се залагаат за укинување на нуклеарната енергија. Во исто време, тие сакаат 15 милиони нови електрични автомобили на патиштата до 2030 година, а тоа ќе значи огромен притисок врз мрежата за снабдување со електрична енергија.
Во моментов се води клучна дебата на ниво на Европската унија за тоа дали нуклеарната енергија да се нарече одржлива. Во случај на потврден одговор, чекаме проширување на нуклеарните централи, кои, како што знаете, се претежно чисти, додека не се случат несреќи како Чернобил или онаа во Фукушима. После нив добиваме контаминиран воздух, почва и вода, стотици човечки жртви и една одлична телевизиска серија (Чернобил). Повторно, мораме да живееме од нешто, па сè изгледа како уште една сурова Knob 22 во кое нема решение без компромис.