Според најново истражување, како што Плутон се оддалечува од Сонцето, гасовите што го опкружуваат полека исчезнуваат.
Ретката атмосфера на Плутон главно се состои од азот со малку метан и јаглерод моноксид. Со оглед на тоа што температурата на оваа планета се намалува, се чини дека ова предизвикува повторно замрзнување на азотот, што доведува до губење на атмосферата, пишува Science Alert.
„Научниците ги следат промените во атмосферата на Плутон од 1988 година преку техниката окултација“, рече планетарниот научник Елиот Јанг од Југозападниот истражувачки институт (SwRI) во Тексас.
„Мисијата New Horizons доби одличен увид во нејзината густина во текот на летото 2015 година, која двојно двојно се зголемуваше дотогаш. Но, нашите набљудувања од 2018 година покажуваат дека овој тренд престанува по 2015 година“, додава Јанг.
Планини и океани?
Атмосферата на Плутон се формира откако мразот испарува од површината на планетата. На оваа џуџеста планета во моментов ѝ се потребни околу 248 Земјини години за да направи една орбита околу Сонцето, дури и да се приближи до нашата ѕвезда на 30 астрономски единици (АЕ) во еден момент; односно на 30 пати повеќе од растојанието помеѓу Земјата и Сонцето.
Но, растојанието помеѓу Плутон и Сонцето сѐ уште расте, при што планетата добива сѐ помалку сончева светлина и има пониски и пониски температури. Зголемувањето на атмосферската густина забележано во 2015 година најверојатно се должи на термичка инерција – преостаната топлина заробена во азотни глечери.
„Ова се случува, на пример, кога сонцето го загрева песокот на плажа. Сончевата светлина е најинтензивна на пладне, но песокот продолжува да апсорбира топлина и попладне, па затоа е најтопол доцна попладне“, вели планетарниот научник Лесли Јанг од SwRI.
Плутон можеби веќе не се смета за планета, но ова небесно тело е сепак многу интересно за астрономите. Во последниве години, научниците утврдија дека постојат планини со снежни врвови на Плутон, и течни океани под неговата површина.
Извор: Index.hr