Конечно добра вест. Во 27 големи градови, меѓу кои Лондон, Њујорк, Сан Франциско, Париз и Торонто нивото на емисии на CO2 стигнала до највисоката точка во 2012 година и оттогаш се намалуваат во просек за два проценти секоја година. Нивоата на стакленички гасови се барем со 10 проценти пониски за разлика од мерењето пред десетина години. Поволниот резултат е дотолку подобар ако се знае дека густината на населението во овие градови во меѓувреме е зголемена.
Аналитичарите велат дека падот на емисиите не се должи на еден фактор, туку на комбинација. Транзицијата кон обновлива енергија и поефикасното трошење на електричната енергија помогнаа, но истото го направи и поефикасниот транспорт (вклучително и заедничко патување и одење на работа во едно возило), зголеменото рециклирање и намалените емисии на метан од депониите. Со други зборови, комбинацијата на мали иницијативи постигналаа нешто големо.
Сепак, падот на емисиите доаѓа во традиционално прогресивните градови во Северна Америка, Скандинавија и Австралија. Самите податоци опфаќаат само поединечни градови, а не цели земји, па дури и неколку поголеми градови не можат секогаш да ги неутрализираат емисиите на емисиите низ големите загадувачи