Кина има план да го направи првиот „чист“ комерцијален нуклеарен реактор, кој ќе користи течен ториум и растопена сол.
Првиот прототип на кинескиот „чист“ нуклеарен реактор ќе биде готов во август, а првите тестови се очекуваат во септември. Исто така, комерцијалниот нуклеарен реактор со целосна големина би требало заврши до 2030 година.
Новата технологија треба да биде повеќе еколошка отколку што ќе реши некои политички контроверзи. Конвенционалните ураниумски реактори се спротивставуваат на отпадот што останува екстремно радиоактивен до 10.000 години, поради што се потребни контејнери и огромна безбедност. Отпадот го вклучува и плуониум-239, клучен изотоп за нуклеарни оружја. Тие претставуваат и ризик од истекување на драматично ниво на радијација, како што беше случај во Чернобил. Покрај тоа, им треба многу вода, што исто така ги ограничува.
Меѓутоа, ториумските реактори го разложуваат својот клучен елемент во сол која воглавно дава ураниум-233, а кој може да се рециклира преку други реакции. Другите реакции имаат „полуживот“ од 500 години, што не е спектакуларно, но е многу побезбедно. Ако дојде до истекување, стопената сол се лади доволно, што резултира во затнување и спречување на поголемо истекување. Технологијата не бара вода и не може лесно да се користи за производство на нуклеарно оружје. Реактори можат да се направат во и во пустина, далеку од повеќето градови и без загриженост поради акумулација на нуклеарно оружје.
Кина го гради првиот комерцијален реактор во Вувеи, пустински град во провинцијата Гансу. Американскиот реактор базиран на натриум е сè уште во фаза на развој.
Кина се уште е далеку од целта за карбонска неутралност до 2060 година, бидејќи сè уште многу се потпира на нафта. Сепак, нуклеарниот реактор на ториум може да и помогне на Кина релативно брзо да се ослободи од јагленот.