„Зомби клетките“ се активираат веднаш по смртта и се активни најмалку 12 часа, а после тоа и тие едноставно умираат.

Човечкото тело, без оглед колку научниците го истражувале, сепак е голема мистерија. Дури и по смртта, кога телото како целина не е живо, сè уште има клетки кои се спротивставуваат на смртта.

Ова го откриле научници од Универзитетот во Илиноис кои го проучувале човечкиот мозок и наишле на клетки кои стануваат активни само по смртта. „Зомби клетките“, дури се префрлаат во повисока брзина и се обидуваат да ги продолжат своите задачи, како да не биле известени дека остатокот од телото е мртво.

Неврологот Џефри Лоеб и неговиот тим, кои први ги забележале и започнале да ги проучуваат, откриле дека овие клетки упорно исфрлаат нови пипала и извршуваат задачи неколку часа по смртта на остатокот од телото.

Повеќето студии претпоставуваат дека сè во мозокот застанува кога срцето престанува да чука, но тоа не е случај. Нашето откритие ќе влијае на истражувањето на човечкиот мозок, рече Лоеб во официјалното соопштение по објавувањето на истражувањето во списанието Scientific Reports.

Истражувањата што се занимаваат со мозокот по смртта успеаа да соберат голема количина на информации за голем број нарушувања и болести како што се аутизам, шизофренија или Алцхајмерова болест. Вакво истражување обично се прави на мозокот на луѓе кои починале пред повеќе од 12 часа. Но, користејќи примероци на „свежо мозочно ткиво“ отстранети за време на операцијата од пациентите, Лоеб и неговиот тим откриле големи разлики во „живиот“ и „мртов“ мозок.

Тие користеле податоци за изразување на гени, кои потоа ги потврдиле со проучување на хистологијата на мозочното ткиво за да ја разберат специфичната активност на клетките и промените кои се случуваат по смртта.

Иако дел од генетската активност останала непроменета 24 часа, клетките на нервниот систем и нивната генетска активност брзо се намалувале. Но, во исто време, глија (една од главните типови на клетки во нервниот систем, заедно со невроните), всушност, го зајакнува нивниот генски израз и процеси.

Како што објаснува Лоеб, ова може да изгледа изненадувачки на прв поглед, но всушност е многу логично. Имено, клетките глија, како што се микроглија и астроцити, стапуваат во сцената кога нешто не е во ред во телото. Смртта може да се окарактеризира како најлошата работа што му се случува на телото.

Фактот дека клетките глија се зголемуваат по смртта не е изненадувачки затоа што тие реагираат на моменти кога нешто не е во ред во мозокот, како што е оштетување предизвикано од недостаток на кислород или мозочен удар, истакнува Лоеб.

Научниците заклучиле дека изразот на гени во свежо изолиран примерок од човечки мозок покажува неверојатен поглед на генетската сложеност на мозокот. Ова може да има големо влијание врз иднината, како и минатите студии кои користеле мозочно ткиво за да разберат болести кои вклучуваат имунолошки состав, бидејќи сега е познато дека постојат клетки глија кои и после смртта „проаѓаат“ низ делови на мозокот.

Но, интересно, овие клетки се активни само во првите 24 часа по смртта. После тоа, тие се предмет на истребување и почнуваат да се распаѓаат, како и клетките околу нив.

Истражувачите треба да ги земат предвид овие генетски и клеточни промени и да го намалат интервалот на смртта што е можно повеќе за да го минимизираат влијанието на овие промени. Добрата вест е што сега знаеме кои гени и типови на клетки остануваат стабилни и кои ја губат стабилноста, но исто така и кои се зголемуваат со текот на времето, за полесно да се разберат резултатите од студиите на мозокот по смртта, истакна Лоеб.

Извор: Zimo.hr