Ветроелектраните какви што денес никнуваат ширум светот се состојат од големи лопатки кои ги покренува ветрот, а тие струењето низ вградениот генератор го претвораат во електричната енергија. Количината на така добиената енергија е пропорционална со површината која лопатките на роторот можат да ја „избришат“ при свртувањето, па логично е дека поголемите ветротурбини ќе бидат поисплатливи – и поради тоа нема да ги видите во минијатурните верзии на крововите.
Потенцијална револуција во енергијата на ветaрот
Но, ова би можело донекаде да се промени ако решението осмислено во американската организација Sandia National Laboratories заживее во комерцијалната примена. Нивните експерти ги осмислија ветротурбините AeroMINE кои изгледаат поинаку од класичните, а за искористување на силата на ветарот ги користат „триковите“ познатите од аеродинамика.
Во ваква минијатурна ветроелектрана воздухот поминува низ отворот на чии бочни страни се поставени аеродинамички „спојлери“, односно елементи кои имаат пресек во облик на капка, односно авионско крило. Тие го насочуваат воздухот и го забрзуваат неговиот проток низ отворот, што создава вакуум што влече воздух од цевката под покривот (како да се работи за надграден оџак). Како резултат на тоа, брзото движење на воздухот ја придвижува турбината која произведува електрична енергија.
Благодарение на ваквиот дизајн, склопот може да има висина од 3-4 метри и како таков ќе биде корисен за инсталација на покривите на зградите, дури ни во комбинација со соларните фотонапонски панели. AeroMINE има помалку подвижни делови од класичните ветротурбини, па е помалку подложен на дефекти. Првото тестирање на ваквото решение надвор од лабораторија е најавено за месец јуни.