Беспилотното летало или дрон на Ербас со соларен погон, наречено Zephyr S, се урна во Аризона откако помина повеќе од два месеци во лет.

Како главен производител на емисии на јаглерод, авиоиндустријата сака да се префрли на „позелени“ извори на енергија. Одржливото воздухопловно гориво (SAF) и водородните горивни ќелии се можни решенија, додека сончевата енергија е друга опција што се истражува.

Досега, летовите кои користат сончева енергија беа фокусирани главно на патувања низ светот, а Ербас со своите авиони Zephyr исто така користи обновливи извори на енергија и најчест облик на енергија за своите летови на долги релации. Zephyr не е комерцијален авион наменет за превоз на луѓе, туку таканаречена HAPS (High Altitude Platform Station) која може да лета во стратосферата на височина од 21 километар, што е речиси двојно повисоко од конвенционалниот авион.

Дијаметарот на крилата на авионот на Ербас е 25 метри, а тежи помалку од 75 килограми. Zephyr може да се користи за фотографирање, радарско снимање или системи за автоматска идентификација за воени, институционални или комерцијални цели. На својата максимална висина, може да обезбеди покриеност еквивалентна на 250 мобилни кули и може да се користи за подобрување на поврзувањето во најоддалечените делови на светот.

Со оглед на тоа што авионот се напојува исклучиво од сончева енергија, може да остане во воздух многу долго. Претходно, тимот на Ербас леташе со Zephyr повеќе од две недели без престан во повеќе наврати, а овој пат авионот помина 64 дена во лет пред да се урне.

„Ербас“ со години тестира верзии на авионот Zephyr во Аризона, а најновата верзија наречена „Zephyr 8“, сега е блиску до рекордот за најдолг лет што го држи Цесна 172 Скајхок. Тој рекорд е поставен пред 63 години, се вика летот Хациенда, а Цесна помина 64 дена и 22 часа во воздух. Беспилотниот Zephyr можеше да го собори овој рекорд, но нешто тргна наопаку за време на летот на 19 август. Летајќи како ZULU82, Zephyr 8 беше релативно ниско на надморска височина од 13 до 15 километри над пустината Аризона на 19 август. Тој вршеше маневар С со брзина помеѓу 50 и 60 јазли кога нешто тргна наопаку и авионот почна брзо да се спушта. Во еден момент се спушташе со брзина од 1,38 километри во минута.

Остатоците од авионот сè уште не се забележани, но јасно е дека неговото следење на рекордот заврши со катастрофа. Тимот на Ербас сега ги анализира податоците собрани за време на повеќе од 1.500 часа лет што авионот ги поминал во стратосферата за да ја планира следната мисија.