Меѓународен тим на истражувачи, предводен од професорот Мајкл Кил на Одделот за биологија на Универзитетот во Копенхаген, тукушто објави напредок во 3D биопечатењето, пренесува Science Daily.
Заедно со германските колеги од Техничкиот универзитет во Дрезден (Центарот за истражување на коска, зглобови и меки ткива), групата на професорот Кил имплементирала наночестички чувствителни на кислород, во гел материјал кој може да се користи за 3D печатење на сложени, биофилни и структури слични на ткивата од живи клетки, како и со вградени хемиски сензори.
“3D печатењето е широко распространета техника за производство на објект во пластични, метални и други абиотски материјали. Исто така, живите клетки можат да бидат 3D печатени во биокомпатибилни гел материјали, а таквото 3D биопечатење е поле кое брзо се развива, на пр. во биомедицинските студии, каде што матичните клетки се одгледуваат во 3D печатени конструкции кои имитираат комплексна структура на ткиво и коски.“ објаснува Кил.
“Важно е дека додавањето на наночестички не ги менува механичките својства на биоинкот, на пример, за да се избегне клеточниот стрес и смртта за време на процесот на печатење. Исто така, наночестичките не треба да ги инхибираат или да ги попречуваат клетките. Ги решивме овие предизвици, бидејќи нашиот метод покажува добра биокомпатибилност и може да се користи со микроалги, како и чувствителни човечки клеточни линии.“ додава професорот
Неодамна објавената студија покажува како биоинфекциите можат да се калибрираат преку сензорските наночестички и да се користат, на пример за следење на алгината фотосинтеза и респирација, како и респирација на матични клетки во биопечатени структури со еден или повеќе типови на клетки.