За вештачката интелигенција се пишува речиси секој ден, а разни експерти нудат предвидувања за тоа како оваа технологија ќе го промени светот: почнувајќи од оптимистички фантазии, па се до темни теории во кои машините ќе почна да доминираат со светот.
Точно е дека сѐ уште нема технологија која “размислува“ на ист начин како човекот, што значи дека машините сè уште не се во можност да изградат таква врска со светот, а тоа е еден од основните предуслови за да можат да влијаат врз него.
Точно е дека човештвото најмногу се плаши од тоа што некој може да направи со такви моќни алатки, бидејќи вештачката интелигенција исто така вклучува системи како што се автономните оружја, но и системи каде оние што планираат да ја користат технологијата за донесување на одлуки во име на работодавачите и другите структури позиции на моќ.
Таквите системи обично се дело на многу млади луѓе кои научиле како да приспособат цели параметри и невронски мрежи, и кои веруваат дека вештачката интелигенција е повеќе од една алатка, и дека еден ден таа ќе може да ги реши сите проблеми на човештвото.
Вистината, се разбира, е далеку поинаква, бидејќи системите изградени од човекот го одразуваат неговиот етички избор и не нудат свежи и различни решенија.
Во прилог на ова, експертите посочуваат дека системите на вештачката интелигенција, исто така, може да доведат до зголемување на нееднаквоста помеѓу класите, бидејќи овие алатки ќе бидат најприфатливи за богатите, кои веќе ги имаат сите предности.